Zamansızlık

Bir zamansızlığın içinde buldum seni farkında mısın? Sen varken etrafımdaki hiçbir şeyi görmüyor gözüm. Sen varken hayat duruyor diğerleri için. Sadece sen oluyorsun. Sadece sen varsın bu dünyada. Ve evren senin önünde eğilip kalıyor. Farkında mısın?

Daha önce birileri de böyle senin gibi sevilmiş midir dersin? Birileri yanındayken dahi seni böyle özlemiş midir? Bu kadar sonsuz bu kadar büyülü olduğuna inanmışlar mıdır? Söylesene böylesine zamanı durdurmaya nasıl yetiyor gücün? 

Ben seninle var oldum, seninle tamamlandım, seninle bir bütünüm ve vakti geldiğinde seninle yok olacağım. Biliyorsun bir kere sana karıştım ayrılmanın mümkünü yoktur. Ki zaten gitsen bile hep benimle olacaksın. Ruhuna mühürlenmiş yüreğim. Hiç kaybeder mi bu kalp senin izini?

Kıskançlığı yeniden yazıyorum ben seninle sevdiğim görmüyor musun? Hayatındaki bir saniyeni dahi bir başkasıyla geçirdiğinde ben çıldırıyorum. Çünkü sen bana ait olmalısın her şeyinle. Yalnızca ben. Hayatın, kalbin, aklın, ruhun, bedenin ve en önemlisi kokun sadece benim olmalı. Çünkü biliyorsun bir başka ihtimalde dünyayı yerinden oynatabileceğimi. 

Neredeydin şimdiye kadar diye sormayacağım sana. Bunca yalnızlığımın acısını çıkarmayacağım senden. Sorsan hatırlamıyorum senden öncesini bile. Adınla sesleniyorken hayatımdaki herkese ve duyduğum her ses senin sesinmiş gibi, gördüğüm her yüz senmişsin gibi oluyorken nasıl kıyabilirim ki böyle sevdiğime.

Boşverdim ben öncesini sonrasını. Şu anıma bakıyorum yalnızca seninle. Çünkü sen varsan her şey tamam. Çünkü sen varsan her şey çok daha kolay. Sen varsan hayat daha çekilebilir bir hal alıyor. Duyduğum şarkıların bile melodisi daha bir güzel geliyor seninle. Tek istediğim kal şu an olduğun yerde. Hiçbir yere gitme. Çünkü gidersen paramparça olacağım. Çünkü gidersen nefes almam biraz daha zorlaşacak. Gitme. 

Zamansızlığınla geldin. Her şeyimi alıp çekip gitme.