23 Aralık 2015 Çarşamba

Bunlar Hep Sensizlikten

Yapmamam gereken şeyleri yapmaktan hep başım ağrıdı zaten
Durmam gereken yerde durmadığımdan
Gitmemem gereken yere gittiğimden
Konuşmamam gereken insanlarla konuştuğumdan
Sormamam gereken soruları sorduğumdan bla bla bla...
Şimdi kendimden başka suçlayacak kimsem yok

Fazla umursamaz
Fazla aldırmaz
Fazla sıkılgan
Fazla ruhsuz
Kısacası fazla
Hissizim

Birkaç şarkı var dilimden atamadığım
Ne zaman duysam
Ne zaman söylesem seni hatırlatan
Senden bir parça bırakan
Namussuzlar sözleşmişler gibi her şarkıda mutlaka bir "gel" diyorlar
Bunlar seni hiç tanımıyorlar sanırım
Gelmeyeceğini bile bile insana gel denir mi ?

Bunlar hep seni göremediğimden
Bunlar hep çok sensizlikten
Çünkü ben hiç bilmedim sensiz nasıl yaşar insan
Sensiz neler yapılır
Bunlar hep ondan
Orhan Veli'yi mahveden güzel havalar
Beni mahveden tam olarak sensizlik

Böyle zamanlarda gidip yatayım diyorum
En sessiz evin en sessiz odasında
En ücra köşesindeki
En soğuk yatakta
En sensiz kalışımı yaşayayım
Belki gelirsin
İçinde beni sığdıracak küçücük bir yerin varsa diyorum hani
Sırf onun hatırına
Belki de mutlu olduğun ufacık bir eski zaman adına
Yeniden gelirsin

Belki de gelmezsin bilmiyorum
Ben yine de gidip yatayım istiyorum
O zaman yatayım bari
Sende benden uzak köşelerde bir yerde çay koy
Hissederim