Söylesene Kaç Kadeh Kırıldı Seni Düşünürken?

Tam göğsümün üstünde oturan o öküzü oradan kaldıracak birileri var mı?

Hayır varsa çok ihtiyacım var gerçekten gelebilir mi?

Nefes almamı biraz zorlaştırıyor kendileri

Nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum

Canımı sıkan çok fazla şey var hangisine üzülmem gerektiğini de bilemiyorum

Böyle her şey karman çorman

Ne demiş Müslüm Baba:

"Ne yaptımsa seni unutamadım"

Unutmak unutamamak

Acı çekmek

Karar vermek

Kararları uygulamak

Sonuçların beklediğin gibi olmaması

Düşünmek düşünmek düşünmek

Ve işin içinden çıkamamak

Zamana bırakıyorum her zaman olduğu gibi

Zamanında bir haltı hallettiği yok

Gözünü seveyim birisi çıkarsın beni şurdan

Başka bir şehre gidelim

Başka bir gezegene gidelim

Ya da kalbimi değiştirmek istiyorum yok mu almak isteyen birisi

Fazla yıpranmış 

Biraz kırılmış

Çok dertlenmiş

Ama iyidir yani fesatlık yoktur içinde

Kin beslemez

Sevdiği zaman fena sever

Bir takas etsek şu kalpleri?

Yok yok şart bana şu kafayı bir toparlamak ama nasıl yapacağımı bilemiyorum

Şarkılarda insanı mahvediyormuş daha daha iyi anladım

Kızıyorsun bir de bana çok sigara içiyorsun diye
Kolaysa gel burdan yaşa hayatı biraz da
Gel bu kafayı taşı o bedenin üstünde de içme bakalım paket paket sigaraları

Biraz da dinle şu şarkıları bakalım hayatın ne kadar kolaylaşacak?

25.11.2014

Komik olan ne biliyor musun? Geldiğinde her şeyin çok güzel olacağını biliyorum ama sen bilmiyorsun. Bu sebeple saçma sapan vakit kayıpları yaşıyoruz. Gereksiz insanlara hayatında yer verirken bana verebileceğin ufacık bir yerle dahi mutlu olabileceğimi göremiyorsun. Bu benim için bir sorun mu? Bir açıdan evet bir açıdan hayır.

Evet sorun çünkü mutlu olabilecekken buna izin vermiyorsun. Evet sorun çünkü kendimden eminim ve buna gücüm var bunu görmüyorsun.

Hayır sorun değil çünkü ben alıştım kaybetmelere. Hayır sorun değil çünkü senden sonra birini daha bu kadar çok sevemem demiyorum. Sevebilirim. Biraz zamanımı alır sadece o kadar.

Ben sen gibi değilim. Karamsar değilim. Olamam. Olmamalıyım...

Çok kaybettim, en az senin kadar çok. 

Canımı da çok yaktılar. En savunmasız anlarımda ne kadar yalnız kaldığımı da gördüm.

Yalnızken nasıl ayakta durmam gerektiğini de öğrendim.

Kısacası sana ihtiyacım yok. Sensiz yapamam demiyorum. Çünkü durum kimse için böyle değil. Şimdiye kadar sen yoktun ve ben yine yaşıyordum bundan sonra olmadığında da pekala yaşayabilirim. Ama bir eksik ama bir fazla orasını bilemiyorum. Herkes tek tek giderken ben nasıl bir başına kalındığını gördüm. En sevdiklerimi kaybettiğim gün elimden bir şey gelmediğinde bundan sonraki gidişlerin aslında beni onlar kadar çok üzmeyeceğini de öğrendim. Bu konuda tahmin ettiğinden daha olgunum.

Sadece mutlu olmaya ihtiyacım var. Biraz huzura, biraz güvene. Sende bunları bulabileceğimi düşündüm. Bana bunları verebilirsin diye düşündüm. Tabi ki hayat her zaman insana planladığı şeyleri sunmuyor.

Sevilmemiş olmanın verdiği korkuyla kimseye yaklaşamadığını da biliyorum. Haklısın. Sana kızamıyorum da. Sadece boş yere vakit harcadığın o insanlardan birine verdiğin şansın, küçücük bir parçasını bile ne kadar hak ettiğimi görememen komik :)

"Hayırlısı be gülüm" diyebilmek çok önemli ya. Böyle durumlarda cümle sonlarına gelebilecek başka söz bilmiyorum çünkü ben. Keşkelerim yok, pişmanlıklarım da. Zamana ihtiyacım var. Görebilmen için ya da unutabilmem için. İkisi içinde vaktim var. Seçim hakkı bende olmadığı için beklemem gerektiğinin farkındayım. Ve sana söyleyebileceğim tek bir sözüm kaldı...

"İstediğin zaman lambayı söndür. Senin karanlığını da tanır ve severim."