Özlemek Kötü Biri

Şimdi ben bunları neden yazıyorum, nasıl yazıyorum, niye yazıyorum?

Bunların bir önemi yok

Gördünüz

Geldim

Girdim

Yazdım

Siz de okudunuz

Allah razı olsun ya

Valla bak burda ciddiydim dalga geçmedim

Bazılarınız böyle üşenmeyip girip okuyunca ben mutlu oluyorum

Yalnız değilsin lan diyorum

Hiç tanımadığın insanlar okudu seni

Belki de birkaç satırına güldü

Senin üzüldüğün yerlere onlar da üzülmüş olabilir

Sevdiğin şarkıları sevmişlerdir belki

Ya da ne biliyim

Yine saçmalamış lan bu

Hayatımın birkaç dakikası yine boşa gitti demiş de olabilir

Ona da eyvallah

O da sağolsun

Konu bu değildi bak yine saptırdınız

Ayıp!

Özledim ben galiba ya

Baktığım her yerde görüyor olmamın

Geceleri uykumun kaçıyor olmasının başka bir açıklaması olamaz çünkü

Psikopat gibiyim

Birkaç şarkı sözünden çıkarım yapıp

Şimdi acaba başı mı dertte benim içime niye öküz oturdu ki

Ay bak yine daraldım kesin bir şey oldu

Yardımıma mı ihtiyacı var 

Diye düşünmek

Çok berbat cidden

Halbuki aklına bile gelmiyorum bunu da biliyorum

Umrunda değilim lan

Öyle düşünün

Ben niye hala böyleyim onu sormayın ama

Zaaf denen bir şey var ki evlerden ırak

Zaafımsın lan benim

Karşı koyamadığım

Hayır diyemediğim

Unutamadığım

Unutamayacak olduğum

Yerini dolduramayacağım bir zaaf

Sen ne desen ben tamamım

Sen şu gün arasan daha telefon kapanmadan ben ordayım

Tamam biraz abarttım ama birkaç saate kesin ordayım

Aramızdaki mesafeleri uçarak gelebilsem keşke

Sen varken sana seni sevdiğimi bu kadar söylemeyen ben

Sen gidince bir aşk böceğine dönüştüm ki sorma gitsin

İçimde kalanları buralarda anlatıyorum işte

Önceden bu yazdıklarımı ilk okuyan sendin

Şimdi haberin var mı okuyor musun onu bile bilmiyorum

Eğer okuyorsan çok özledim

Haberin olsun

Dayanamayacağım kadar çok

Kalp atışlarımın arasına sıkışmış

Göğüs kafesimi delmeye çalışan

Nefes alış ritimlerimi bozan bir özlemek

Sen böyle düşün

Ben böyle anlattım çünkü

Ben kendimi tanıyamıyorum bazı geceler

Sen uyuyorsun

Sen yokken ben uyuyamıyorum

Bilmiyorsun 

Gözümü açtığım bazı günler rüyalarımda olduğunu anımsıyorum

Sen başkası uyansın diye bekliyorsun

Ben hala duyduğum şarkılarda bu onu çok severdi diyorum

Sen başkasının sevdiği şeyleri öğrenmeye çalışıyorsun

Önceden benim için yapardı bunları diyorum

Sen belki o günleri hatırlamıyorsun 

Üzerinde hala bana ait olan eşyalar

Ben senin eşyalarına dokunmaya kıyamıyorum

Hala bıraktığın yerde bekliyorlar

Benim gibi

Malız biz 

Valla bak

Bunun başka bir manası yok

Şimdi arasına sıkıştığım bu iki şehirde çok anlamsız

Tüm yaşananlar

Yaşanacak olanlar

Zamanın getirdikleri ve götürdükleri

Birbirinin aynısı olan saçma sapan birçok gün

Ne olurdu benim için gelip kalmış olsan

Ne olurdu bir kez daha sevebilmiş olsan

Demeyeceğim!

Sevme

Gelme de

Eskisi gibi olmayacak

Bakma bunları yazdığıma da

Evet çok değiştim

Fakat bu huyum hala değişmedi

Anlıyordun sen biliyorum hala görsen anlayacaksın

Onu da benim gibi anlama yeter

Ona da bana yaptıklarını yapma yeter

Diyebilmeyi ve senin buna saygı gösterebilecek olmanı da çok isterdim 

Ancak

Böyle olmayacak

Sen yıkabileceğin o duvarları çoktan yıktın zaten

Şimdi sırada benim kendi tabularım

Zaaflarım var

Az kaldı biliyorum

6 ay geçtiyse bir 6 ay daha geçer

Öldürmeyen Allah öldürmüyor neticede

Süründürüyor

Orası ayrı

Yeter Ulan!

Önceden yağmurdan kaçar, hemen saklanacak bir yerler arar ıslanmamaya çalışırdım. Islandığım zamanlarda kendimi hiç olmadığım kadar kötü hisseder hatta modum düşerdi. 

Birkaç gün önce olan bir yağmurda yine fark ettim ki hızlı adımlarla yürüyorum, kaçacak bir yerler arıyorum. Durdurdum kendimi aniden. Adımlarımı yavaşlattım, olabildiğince aheste yürümeye çalıştım. Kulağımda her zaman olduğu gibi kulaklığım, müziğimi dinleyip etrafta kaçışarak ıslanmayacakları bir yer arayan insanları izledim. Ben onları izlerken, onların da bana, bu kız neden böylesine yavaşça yürüyor, diye şaşkınca baktıklarını fark ettim. Normal şartlarda evet anormal bir şey yapıyordum çünkü yağmur çok hızlandı ve tabiri caizse bardak boşanırcasına yağıyordu. Neredeyse birkaç dakika içerisinde sırılsıklam olacaktım. Ancak umrumda bile değildi. Aksine o kadar mutluydum ki. Hiçbir şey düşünmeden sadece yağmurun vücudumda bıraktığı etkileri düşündüm. Müziğime daha çok kulak verdim bana hissettirdiklerini düşündüm. O an resmen farklı bir boyuttaydım. Dünyanın herhangi bir köşesinde değil de çok daha başka bir yerde. Bu an hiç bitmesin dediğim nadir zamanlardan biriydi. Ki böyle zamanlar genelde hep başkasına bağlı olarak gerçekleşirken o gün ilk kez kendiliğinden sadece bir yağmur altında ıslanmayla gerçekleşmiş olması beni daha da çok  mutlu etti. Evin önüne geldiğimde inatla içeri girmedim. Kapının önünde durup ıslanmaya müziğimi tekrar tekrar dinlemeye devam ettim. İçimdeki dans etme isteğini durduramayıp; kollarımı açıp, gökyüzüne kafamı kaldırıp, etrafımda birkaç kez döndüğümü de itiraf etmeliyim. Sanki özgürlüğünü yeni kazanmış bir esir gibiydim. Sanki ruhumu o kafesinden kurtarmış, göğsümü gere gere yağmur sularıyla yıkıyor gibiydim. Zaman ve mekandan tamamen bağımsız. Huzura kollarımı açmıştım.

Hiç kimse umrumda değildi. İnsanlar ne der ya da ne düşünür diye bir derdim yoktu çünkü orada o an benden başka hiç kimse yoktu. Olsa bile yoktu. O kadar bağımsız, o kadar özgür ve o kadar mutluydum. Buna ihtiyacım olduğunu ve çok uzun zamandır neden yapmadığımı anlayamadım. Kendimi sorguladım. 

Sonra dedim ki; hep içinden ben özgürüm dersin, insanlar ne der umrumda değil dersin, onlar konuşsun dursun ben yapacağımı yaparım dersin ama öyle olmadığını sende fark ediyorsun. Neden kendinle çelişiyorsun? Neden yapmak istediklerini erteliyor, o an içinden geçen neyse onu yapmıyorsun? Bırak insanlar ne derse desin. 

O gün yağmurda ıslandığımı ve çok mutlu olduğumu söylediğim hiç kimse beni anlamadı. Ayy deli misin ya hasta olursan, git hemen üstünü değiştir, şuna bak sırılsıklam olmuşsun, ıslanmak yazın güzel ya kışın değil... Gibi saçma sapan bir sürü cümle duydum. Kimse o an ki mutluluğumu, huzurumu, içimde kopan fırtınaları anlayamamıştı. Çünkü kimse ben değil, kimse benim hissettiklerimi hissetmedi ve hissedemez. O halde neden onların düşüncelerine göre hareket ediyorum ki? Neden onlar ne der diye düşünüyorum. Onlar ne der diye düşünmeden kendi istediğim için yaptığım birçok şey de hep daha mutluydum. En azından ben yaptım, benim sorumluluğumda sizi ilgilendirmez diyebildim. Şimdi bundan vazgeçmem için bana tek bir neden söyleyin?

Ya insanlar beni yanlış anlarsa
Ya bana kötü gözle bakarsa
Ya ben yanlış bir şey yaparsam
Ya beni sevmezlerse
Ya ya ya...

Hiçbiriniz umrumda bile değilsiniz.

Beni yanlış anlayabilirsiniz, doğrusunu ben bildikten sonra
Bana kötü gözle bakabilirsiniz, bunu pek umursamam
Ben yanlış yapabilirim, çünkü insanım doğamda var
Beni sevmeyebilirsiniz, en az benim sizi sevmediğim kadar
Ve buna benzer birçok cümlenize vereceğim cevabım bu olacak

Ben buyum, böyle yaptım, böyle yapacağım
Pişmanlıksa benim pişmanlığım
Yanlışsa benim yanlışım
Seçimse benim seçimim
Zararı da yararı da bana.
Şimdi hepiniz önce kendi kapınızın önündekileri süpürün
Sonra belki bana dil uzatmaya hakkınız olabilir

Özgürlüğün tadını bir kere aldım, bırakmaya hiç niyetim yok

Bunlar da o gün dinlediğim şarkılardan birkaçı...

Bazı Filmlerin Yan Etkileri

Bir gecede iki film izlemek pek hoş olmuyormuş arkadaşlar insanın dengesini alt üst edebiliyormuş. Hele ki konuları beni derinden etkileyecek iki filmse ben, ben olmaktan çıktım.

 Sakin olun yine ağlayamadım.

Demeyi bende isterdim ama resmen 5 aylık lanetimi bozdum.

Öküz gibi ağladım

Bağıra bağıra

Çok şükür ki kimse uyanmadı

Birilerini rahatsız etmekten çok ağlamamın bölünmesinden korktum

Canım çıkana kadar ağladım

Yorulana kadar

Nefes alamayacak duruma gelene kadar

Organlarımın içeride büzüştüğünü hissettim

Hatta ağladım dememe gerek yok şu an hala ağladığımı da itiraf etmeliyim

Canımın bu kadar çok yandığını hissettiğim nadir anlar var

Bu da onlardan bir tanesi

Gerçekten içeride bir yerim o kadar çok acıyor ki

Adına kalp mi diyorlar her ne bok diyorlarsa

Ben tanımlayamasam da çok acıdığını biliyorum

Ne zaman geçeceğini de bilmiyorum

Evren bana bugün bu filmlerle neyin mesajını verdi bilmiyorum ama

İkisinde de üçlü bir ilişki olduğunu itiraf etmeliyim

Bir erkek, yeni sevgilisi ve vazgeçemediği eski sevgili

İlk filmde sarışın bir hatun vardı uyuz oldum ona

Sen nasıl kabul edersin yeni sevgilinle onun eski sevgilisini

Siz nasıl üçünüz bir arada yaşayabilirsiniz

Nasıl sen sevgilisinin eski sevgilisi olan kızla sevişebilirsin bir kız olarak

Burda kızlığına vurgu yapmıyorum

Sevgilisinin eski sevgilisi olmasından bahsediyorum

Tamam biliyorum şu anda kafalar çok karıştı ama boşverin bir önemi yok

En sonunda üçü de dağıldı koptular falan bitti öyle

Diğer film zaten beni mafetti

Bu nasıl iş arkadaş ya

Evlenmişsin mis gibi bir hayatın var

Görüyorsun eski sevgilini pat işler alt üst oluyor

Sonra gelsin eski sevgilili kaçamak geceler

Gitsin karının ağlamalı geceleri

Kızdaki büyük cesaret yalnız

Gitti kocasının eski sevgilisiyle tanıştı, başka bir isimle falan

Oturdu o hatunun karşısında, kadının kocasıyla yaşadıklarını onun ağzından dinledi

Bu nasıl bir kalp, beden, ruh

Nasıl dayandın sen buna zalımın kızı

Ben düşüncesine bile tahammül edemezken

Sonra dramatik mutlu bir son yaşandı falan

Filmlerin isimlerini söylesem mi bilemiyorum

Sağlam spoiler vermiş olacağım ama söyleyeyim bari

O kadar yazdık

İlk film Barcelona Barcelona

İkincisi Aşk Kırmızı

Tamamen spontane bir gelişmeyle izledim

Aklımda olmayan iki filmdi

Aşk Kırmızı filmine ağlanır mı lan salak mısınız diyen ben

Hala öküz gibi ağlıyorum

Gelin görün ki filme değil

Kendi hayatıma

Bununla benzer bir durumum tabi ki yok 

Ama geçmişte yaşanan şeyleri düşündürecek kadar çok etkiledi beni demek ki

Aslına bakarsanız bu filme göre ben daha avantajlı olup, 

Vazgeçilemeyen eski sevgili oluyorum

Desem de inanmayın salak mısınız

Tabi ki vazgeçti

Vazgeçmese şu an birlikte olurduk zaten

Sadece ağladığım için gerçekten mutluyum

Böyle biraz aptalca oldu

Canım yanarken aynı anda nasıl mutlu olduğumu anlatayım ben şimdi

Tam 5 ay 11 gündür ağlayamıyorum ben

Boru değil

Adımı kalpsize, vicdansıza çıkaran var

Ruhsuz diyen var

İnsanlığını kaybettin sen diyen var

Kimse bilmiyor ki ben ağlamak isterken ağlayamıyorum.

Bu dünyanın en iyi rahatlatma aracı bence ağlamak

Bir süredir becerememiş olsam da

Artık bu tabumu kırmış bulunmaktayım

Gelin görün ki hiç iyi değilim

Tabi ki birkaç güne geçecek

Hatta belki de sabah uyandığımda yine hiçbir şey olmamış gibi uyanacağım

Oda arkadaşlarımın belki bu durumdan haberi bile olmayacak

Girip burada okuyanlardan birisi oda arkadaşımsa eğer selam söylüyorum ona

Ben böyle öküz gibi ağlarken sen orda horul horul uyuyordun

Vicdansız

NEYSE sakinim

Sonuç olarak böyle saçma sapan bir gece yaşadım

Aslında bir arkadaşımla çok çok keyifli bir sohbette ettim ama ne bileyim işte ya

İlla bir saçmalık patlak verecekti ya

Tam olarak öyle oldu

Tavsiye etmiyorum arkadaşım

Böyle filmleri yarası olanlar izlemesin 

Mal oluyorsunuz sonra benden söylemesi

He sen yine de yok izlicem dersen

İzle

İzle de gör ...

Gidip uyucam şimdi

Siz bunu dinleyin

Çok canlar yakar bu şarkı çok

My Space

Sadece seni çok özledim. Çok yoruldum artık. Birçok şeyden.
Kendi başıma ayakta durmaya çalışmaktan
Arkama döndüğümde desteğini bulamamaktan
Seni hissetmeye çalışıp bıraktığın boşlukları dolduramamaktan
Sana dair bilmek istediğim ama cevaplarını bir türlü bulamadığım sorulardan
Sadece yanımda olmana ihtiyacım var
Sadece yeniden sana sarılmaya ihtiyacım var
Bir şekilde yeniden varlığını hissetmeye
Çünkü böylesi çok yorucu
İnsan kendi kendinin her şeyi olamıyor her zaman
Kendi doğrularımı kendim bulmak zorunda olmaktan
Her sorunun altından kendi başıma kalkmak zorunda olmaktan
Yalnız kalma korkusunu yenmeye çalışmaktan
Yaptığım iyi şeylerde arkamda durup "seninle gurur duyuyorum" diyen birini görememekten
Bir erkeğin desteğinin nasıl bir şey olduğunu bilememekten
Seninle hiç balık tutamamış olmaktan
Bana hiç uçurtma yapmamış olmandan
Araba kullanmayı öğretmemiş olmandan
En mutlu anlarımda yanımda olamamış olmandan
Hiçbir mezuniyetimi görememiş olmandan
Her özel günümde oturacağın yerin boş kalmasından
Sana hiç yemek yapamamış olmaktan
Seninle başka şehirleri gezememiş olmaktan
Evleneceğim o adamı göremeyecek olmandan
Bana hiç öğüt verememiş olmandan
Seninle oturup dertleşememekten
Sana hiç hediye alamamış olmaktan
Hiçbir doğum gününü kutlamamış olmaktan
İhtiyacım olan anlarda fikirlerini bilememekten
Geçmişini öğrenememekten
En sevdiğin yemekten tut da renge, filme, müziğe, şehre kadar bilememiş olmaktan
Bana dair düşüncelerini duyamamaktan

Seni çok seviyorum dediğini hiç duyamamış olmaktan
NEFRET EDİYORUM
Ve edeceğim. 
Çünkü bununla başa çıkamıyorum.

Bunca sene sonra sadece bir kabus olduğunu öğrenmek isterdim
Gözümü açtığımda her şeyin bir rüya olduğunu
Ama değil
Ve sen yarın sabah gözümü açtığımda yine olmayacaksın
Bundan önceki 3104 gündür olmadığın gibi
Sadece benimle gurur duymanı isterdim
Bir kez olsun işte benim kızım dediğini duymayı
Bunun için neleri feda edebileceğimi bilemezsin
Senelerdir yapmaya çalıştığım tek şey bu
Bundan sonra yapmaya çalışacağım şey gibi
Hala küçücük bir kızım 
Aynı bıraktığın gibi, o kadar küçük
Hatta daha da 
Büyüyorum sandığım her gün biraz daha küçülüyorum
Kendi içimde büyüyen boşluk beni biraz daha küçültüyor

Sadece seni çok özledim.
Kime sarılırsam sarılayım, kime sığınırsam sığınayım geçmeyen bir boşluk
Karadelik gibi
Sonsuz
Seni sonsuz seviyorum