Anlatmak isteyip de söyleyemediğim çok fazla şey var içimde
Kendime dair hayatıma dair düzene sokmam gereken çok fazla şey
Anlatamıyorum. Hiç kimseye tam olarak derdimin ne olduğunu anlatamıyorum.
Daha ben bilip çözümleyemiyorken başkalarından bana deva olmasını bekliyorum.
Korkuyorum senin acınla yalnız kalmaktan
Oturup yokluğunu düşünmekten korkuyorum
Sensiz kalışımla yüzleşmekten
Sen nasılsın diyemiyorum sana
İyi olmanı isterken, iyiyim demenden korkuyorum
Ben yokken yerime birini almandan korkuyorum
Gülüşlerini başkasıyla paylaşacak olmandan
Benim yerime onunla mutlu olacak olmandan
Korkuyorum işte be
Anlıyorsun sen beni değil mi?
Anlıyorsun.
Bir tek sen vardın hayatımda tutunabildiğim
Sen de gidince tutunacak hiçbir şeyim kalmadı
Bu şarkılar benim sonumu getirecek söylemeden edemeyeceğim
Tamam diyorum düşünme
Takma bu kadar kafana...
Çat bir şarkı çıkıyor karşıma
Gülerken ben en ortasında öyle bir bölüyor ki beni
Yutkunamıyorum
Öylece kalıyorum
Sonra hadi bakalım toparla en başından
Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki.
Oturup bir çay daha içsek
Şu Beylerbeyi'nin o en güzel yerinde
İnan bana günlerce kalkamayız o yerden
Ama artık susuyorum
Susmam gerektiği için değil
Susmak zorunda olduğum için
Biliyorsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder